Een jaar geleden sprak ik Petra een paar keer over haar zoektocht naar zinvol werk in Nederland. 
Haar motivatie om uit de bijstand te komen, haar passie voor taal en communicatie en haar drive om anderen verder te helpen waren opvallend. Vanuit zichzelf deed ze bij haar buurvrouw, ook vluchteling, iedere dag een papiertje in de brievenbus met een Nederlands woord, in een zin, en de vertaling in het Arabisch. Het ging over woorden die je niet in schoolboeken leert, maar die je helpen in de omgang met Nederlanders. Ik geloof in een druppeltje oefening per dag en vroeg haar ‘Waarom maak je hier geen scheurkalender van?”. Heel enthousiast en hard heeft ze er aan gewerkt: eigen teksten en foto’s. Ze vond zelf een ‘uitgever’ hiervoor. En ik ben heel trots op haar!
Ondertussen begeleid ik andere mensen om hun talent te ontdekken en zich te manifesteren. De ontknoping ligt vaak voor het oprapen… en ik vertel dan graag waar je even moet bukken ;-).