Jonge mensen kunnen een verfrissende wind laten waaien in een team. En dat kan stof doen opwaaien! Ze komen binnen met veel kennis van de nieuwste technologie en zijn vaak erg behendig daarin. Ze beschikken over diploma’s, maar minder over diplomatie. Ook durven ze meer risico’s te lopen of zien ze geen beren op de weg. Uit de neurologie weten we dat de hersenen pas rondom je 25e jaar volgroeid zijn. De prefrontale cortex rijpt langzaam. De functie van de prefrontale cortex is het afremmen van impulsief gedrag (risico analyse) en morele afwegingen maken. In de praktijk heb je vaak nog geen groot gezin of andere grote verantwoordelijkheden op je nek. ‘Safety zone’ komt dan vaker voor in games, dan in je echte leven. Geen wonder dat een jong mens leeft vanuit een mindset van onsterfelijkheid.
Levenservaring is onvermijdelijk voor iedereen! Bij het ouder worden, neemt het besef van je sterfelijkheid toe. Rondom je 50ste krijg je lichamelijke klachten, je kinderen hebben je niet meer nodig en je loopt minder hard voor je baan. En als klap op de vuurpijl: je krijgt een hele jonge manager! De verschillen zijn vaak zo groot. Het is de uitdaging van deze tijd om binnen je team waarde te hechten aan elkaar, ondanks de verschillen. Hoe kun je anders samen waarde creëren?? Duurzaam inzetbaar zijn, betekent leven vanuit je onsterfelijkheid. Dat klinkt tegenstrijdig, maar dat is het juist niet. Ook mensen in een oud lichaam, voelen zich jong van geest. Je hebt je lichaam, functie of salaris, maar je bent je authentieke geest. En wie jong van geest is, is duurzaam inzetbaar want die leeft vanuit onsterfelijkheid. En onsterfelijkheid kent geen dead line ;-). Je bent dus nooit te oud om te leren. De overheid moedigt betrokkenheid, werkplezier en ontwikkeling aan.
En dat krijg je alleen maar met DYNAMIEK voor elkaar! En dat krijg je alleen met dynamiek VOOR ELKAAR!